KlubLiteracki.pl: 10 marca 2013 r. w łomiankowskim Teatrze Miejsce odbyła się premiera przedstawienia „Sepia” w reżyserii Tadeusza Kijańskiego. Spektakl powstał jako twór wyobraźni reżysera wokół wierszy z książki poetyckiej „Sepia” Miłosza Kamila Manasterskiego. Manasterski jest poetą pierwszej miary, autorem nagradzanym i przekładanym na języki obce. Jednak poezja w swoim książkowym bycie jest dzisiaj zepchnięta do wąskiej niszy, marginalizowana przez media i niedoceniana przez czytelników poszukujących w literaturze łatwości i rozrywki. Tym cenniejszy jest szalony w swej istocie pomysł, by poezję inscenizować, nie w konwencji „wieczorku poetyckiego” ale z rozmachem i odpowiednią oprawą.Kijański stworzył z wierszy Manasterskiego pełną, wielowymiarową i atrakcyjną sceniczną produkcję, w którą zaangażował trzy zespoły taneczne oraz mieszkańców Łomianek, którzy na scenie opowiadali o swoim mieście. Gwiazdą spektaklu była Stanisława Celińska (na zdjęciu obok z Miłoszem Kamilem Manasterskim), która swoją niezwykłą osobowością dała „Sepii” wg Kijańskiego, energię dynamitu.
Celińska śpiewając ofiarowała niezwykły liryzm, niezbędny do tego, żeby w kolejnej odsłonie można było złamać (nawet brutalnie) konwencję wprowadzając na scenę agresywny taniec w choreografiach stworzonych przez Jakuba Stępnia, Karolinę Stanisławską i Zuzannę Kwiatkowską. A zaraz po tancerzach na scenie pojawiają się oniryczne aktorki mówiące wiersze Manasterskiego. Dwukrotnie na scenie zjawił się także poeta. Manasterski także sam wyrecytował dwa swoje utwory z książki. W tej trudnej roli – poety – a zarazem aktora w Teatrze Miejsce – spisał się znakomicie, tworząc wyrazistą, przekonującą postać. Nie można zapomnieć także o poruszających i niewyreżyserowanych pojawieniach się w spektaklu „ludzi miasta”, opowiadający o sobie, o swoich związkach z Łomiankami, z teatrem, z tym wszystkim o czym pisze poeta w swojej „Sepii”.
Przedstawienie oprawione było mroczną i ekspresyjną muzyka młodego kompozytora współpracującego z Teatrem Polskiego Radia – Piotra Tylczyńskiego. Innym ważnym współtwórcą spektaklu był Robert Roykiewicz – twórca magicznych wizualizacji, dodający zaskakujące konteksty dla tańca, muzyki i poezji, które nabierały całkowicie nowych znaczeń.
Tadeusz Kijański przedstawił nam wizję poezji totalnej, ogarniającej nie tylko wszystkie sztuki, ale wręcz zawłaszczającej sobie wszystkie sensy. „Sepia” według Kijańskiego to śmierć i życie, sztuka przetrwania i miłość, gniew i radość, rozczarowanie życiem i nieumierająca nigdy nadzieja, że jednak to wszystko, co robimy nie stanie się tylko pożółkłym zdjęciem w zakurzonym albumie. To fantastyczne przedstawienie ze znakomitej materii wierszy wybitnego poety wycisnęło każdą kroplę liryzmu, pasji i żaru.
Dodatkową atrakcją - już po przestawieniu - była edycja specjalna książki Miłosza Kamila Manasterskiego - przygotowanej specjalnie dla widzów. Limitowana edycja "Sepii" to świetne połączenie programu teatralnego i tomiku poezji. W książce znaleźć można było wszystkie wiersze z "Sepii" (nie tylko te, które zaistniały w spektaklu) a także obszerne informacje o twórcach przedstawienia. Atrakcyjną oprawą książki są fotosy Aleksandry Krzemińskiej, które nadają edycji szczególny, teatralny charakter. Także na okładce edycji specjalnej "Sepii" zdjęcia z prób. Dostępna tylko dla widzów premiery książka, to bardzo atrakcyjny prezent, podkreślający szczególność wydarzenia jakim było przedstawienie Kijańskiego, a także znakomita pamiątka z wizyty w Teatrze Miejsce.
(KL)
Źródło: http://klubliteracki.pl/index.php/wiadomoci-klubowe/2866-qsepiaq-w-teatrze-miejsce-wielki-spektakl-poezji.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz